28 اردیبهشت 1395 خرافه گرایی ، رمالی و فالگیری
95/2/28
شیادان در کمین
خرافه‌گرایی به طور معمول متعلق به قشر عوام و کم سواد جامعه است اما متأسفانه امروزه با افرادی روبه‌رو می‌شویم که با وجود داشتن تحصیلات عالیه و جایگاه اجتماعی بالا به دلیل بروز مشکلات و گرفتاری‌های متعدد در جامعه به دام خرافه‌گرایی می‌افتند. مراکز آموزشی نیز در این زمینه باید افراد را آگاه کنند که این خرافات در زندگی افراد جایی ندارد. همچنین باید این مورد را نیز در نظر بگیریم که افراد ناآگاه این ناآگاهی را انتخاب نمی‌کنند، اما افراد خرافاتی از روی آگاهی و به عمد اعتقادات خرافی را پذیرفته‌اند و ناآگاهی آنها عمدی است. اگرچه گاهی فشارهای موجود در جامعه و خانواده عقل و خرد آدمی را مختل می‌کند اما باید دانست که شیادان همیشه در کمین چنین افراد ساده لوحی هستند تا با شگردهای مختلف آنها را فریب بدهند.
تحقیقات نیز نشان میدهد عقاید و مراسم خرافی، بیشتر در موقعیت‌هایی صورت می‌گیرد که احتمال خطر، بسیار بالاست یا شانس و اتفاق، نقش مهمی را در آن بازی می‌کند. از سوی دیگر بحرانهای شخصی یا اجتماعی، نقش مهمی در رواج خرافات دارند. همچنین باید توجه داشت که وقوع حوادث غیرمترقبه با رفتارهای خرافی، افزایش می‌یابد.
عجله و شتاب در رهایی هرچه سریعتر این مشکلات نیز باعث تقویت گرایش به سوی خرافه‌گرایی می‌شود و افراد ساده باور با همین اندیشه‌های نادرست تسلیم خواسته فالگیران و رمالان می‌شوند و نمی‌دانند که این افراد تنها به فکر منفعت شخصی خودشان هستند. بنابراین معتقدم دراین زمینه نباید از نقش و جایگاه رسانه‌ها غافل شد. چرا که آنها نقش بسیار مؤثری در کاهش این خرافه گرایی‌ها دارند. از آنجا که خانواده‌ها و بخصوص مادران و دختران جوان بیشترین گروه‌های مخاطب برنامه‌های اماکن فرهنگی و اجتماعی هستند می‌توان از همین طریق از روانشناسان و مشاوران خانواده خواست تا به موضوع خرافات بپردازند و پیامدهای آن را نیز در ابعاد مختلف مورد بررسی قرار دهند.
دکتر جعفربای – محقق و کارشناس آسیب‌های اجتماعی
بدون نظر